Magnitudo (wielkość gwiazdowa) spopularyzował już w starożytności Ptolemeusz, nie była to wówczas jednostka ścisła. W 1856 roku Norman Pogson uściślił system, przyjmując jako punkt odniesienia skali Gwiazdę Polarną i przypisał jej wielkość 2m. Od tego czasu okazało się, że jest to gwiazda zmienna, więc jej jasność nie jest stała (!); jednak zasada pozostała niezmieniona.