W 1979 roku japoński biochemik Akira Endō wyizolował (z pleśni monascus ruber) i opatentował statynę o nazwie monakolina K. Jednak jeszcze tego samego roku uzgodniono, iż monakolina K i mewinolina wyizolowana rok wcześniej przez Alfreda Albertsa (grzyb Aspergillus terreus) to ten sam związek, który obecnie nosi nazwę lowastatyna. Została ona opatentowana 4 listopada 1980 roku. Za autorów wynalazku uznano Richarda Monaghana, Alfreda Albertsa, Carla Hoffmana oraz Georga Albersa-Schonberga, zaś patent posiada firma Merck. Lowastatynę wprowadzono na rynek w 1987 pod nazwą Mevacor.

W 1979 roku japoński biochemik Akira Endō wyizolował (z pleśni monascus ruber) i opatentował statynę o nazwie monakolina K. Jednak jeszcze tego samego roku uzgodniono, iż monakolina K i mewinolina wyizolowana rok wcześniej przez Alfreda Albertsa (grzyb Aspergillus terreus) to ten sam związek, który obecnie nosi nazwę lowastatyna. Została ona opatentowana 4 listopada 1980 roku Za autorów wynalazku uznano Richarda Monaghana, Alfreda Albertsa, Carla Hoffmana oraz Georga Albersa-Schonberga, zaś patent posiada firma Merck. Lowastatynę wprowadzono na rynek w 1987 pod nazwą Mevacor.

W 1979 roku japoński biochemik Akira Endō wyizolował (z pleśni monascus ruber) i opatentował statynę o nazwie monakolina K. Jednak jeszcze tego samego roku uzgodniono, iż monakolina K i mewinolina wyizolowana rok wcześniej przez Alfreda Albertsa (grzyb Aspergillus terreus) to ten sam związek, który obecnie nosi nazwę lowastatyna. Została ona opatentowana 4 listopada 1980 roku Za autorów wynalazku uznano Richarda Monaghana, Alfreda Albertsa, Carla Hoffmana oraz Georga Albersa-Schonberga, zaś patent posiada firma Merck. Lowastatynę wprowadzono na rynek w 1987 pod nazwą Mevacor.

W 1979 roku japoński biochemik Akira Endō wyizolował (z pleśni monascus ruber) i opatentował statynę o nazwie monakolina K. Jednak jeszcze tego samego roku uzgodniono, iż monakolina K i mewinolina wyizolowana rok wcześniej przez Alfreda Albertsa (grzyb Aspergillus terreus) to ten sam związek, który obecnie nosi nazwę lowastatyna. Została ona opatentowana 4 listopada 1980 roku Za autorów wynalazku uznano Richarda Monaghana, Alfreda Albertsa, Carla Hoffmana oraz Georga Albersa-Schonberga, zaś patent posiada firma Merck. Lowastatynę wprowadzono na rynek w 1987 pod nazwą Mevacor.

W 1979 roku japoński biochemik Akira Endō wyizolował (z pleśni monascus ruber) i opatentował statynę o nazwie monakolina K. Jednak jeszcze tego samego roku uzgodniono, iż monakolina K i mewinolina wyizolowana rok wcześniej przez Alfreda Albertsa (grzyb Aspergillus terreus) to ten sam związek, który obecnie nosi nazwę lowastatyna. Została ona opatentowana 4 listopada 1980 roku. Za autorów wynalazku uznano Richarda Monaghana, Alfreda Albertsa, Carla Hoffmana oraz Georga Albersa-Schonberga, zaś patent posiada firma Merck. Lowastatynę wprowadzono na rynek w 1987 pod nazwą Mevacor.