Decyzję o budowie kanału podjęła w 1949 r Rumuńska Partia Komunistyczna. Szacuje się, że przy budowie uczestniczyło około miliona rumuńskich więźniów, i że w konsekwencji ciężkich warunków pracy, chorób i głodowych racji pokarmowych ok. 200 tys. osób zmarło. Dlatego też projekt ten nazywano „kanałem śmierci” oraz „cmentarzem rumuńskiej burżuazji”