Tytoń został uznany za lek niedługo po tym, jak po raz pierwszy przywieziono go z Nowego Świata. Dym tytoniowy był używany przez zachodnich lekarzy jako środek na przeziębienie i ospałość .Technikę przejętą od Indian Ameryki Północnej w postaci lewatywy z dymu tytoniowego stosowano przy leczeniu bólu jelit oraz przy próbach reanimacji np niedoszłych topielców. Płynne lewatywy tytoniowe często stosowano w celu złagodzenia objawów przepukliny. Na początku XIX wieku praktyka ta została porzucona, gdyż okazało się, że główny czynnik aktywny nikotyna, jest trująca.

Tytoń został uznany za lek niedługo po tym, jak po raz pierwszy przywieziono go z Nowego Świata. Dym tytoniowy był używany przez zachodnich lekarzy jako środek na przeziębienie i ospałość .Technikę przejętą od Indian Ameryki Północnej w postaci lewatywy z dymu tytoniowego stosowano przy leczeniu bólu jelit oraz przy próbach reanimacji np niedoszłych topielców. Płynne lewatywy tytoniowe często stosowano w celu złagodzenia objawów przepukliny. Na początku XIX wieku praktyka ta została porzucona, gdyż okazało się, że główny czynnik aktywny nikotyna, jest trująca.

Tytoń został uznany za lek niedługo po tym, jak po raz pierwszy przywieziono go z Nowego Świata. Dym tytoniowy był używany przez zachodnich lekarzy jako środek na przeziębienie i ospałość .Technikę przejętą od Indian Ameryki Północnej w postaci lewatywy z dymu tytoniowego stosowano przy leczeniu bólu jelit oraz przy próbach reanimacji np niedoszłych topielców. Płynne lewatywy tytoniowe często stosowano w celu złagodzenia objawów przepukliny. Na początku XIX wieku praktyka ta została porzucona, gdyż okazało się, że główny czynnik aktywny nikotyna, jest trująca.