10 najtrudniejszych zagadek o teatrze

Abbey Theatre, znany także jako National Theatre of Ireland to teatr w Dublinie, działający od 27 grudnia 1904, z przerwą spowodowaną pożarem oryginalnego budynku w 1951 roku. The Abbey był pierwszym dotowanym ze środków publicznych teatrem w anglojęzycznym świecie; od 1925 roku był subsydiowany przez Wolne Państwo Irlandzkie.

Teatro Amazonas to teatr i opera w Manaus. Inauguracja odbyła się 31 grudnia 1896 roku. Budowa była możliwa dzięki rozkwitowi lokalnej gospodarki za sprawą tzw. boomu kauczukowego - sponsorami i pomysłodawcami byli baronowie kauczukowi. Wraz z wynalezieniem syntetycznego kauczuku Manaus straciło główne źródło dochodu i w 1924 roku teatr został zamknięty. Na stałe otwarto go ponownie dopiero 90 lat później.

Pierwszym stałym teatrem na ziemiach polskich, był teatr "Komedialnia", utworzony w 1748 w Białymstoku. Teatr został więc założony 17 lat przed powstaniem Teatru Narodowego w Warszawie. W gmachu, który nie dotrwał do naszych czasów znajdowały się loże i obszerna scena z piękną kurtyną namalowaną przez Mirysa. Teatr posiadał bibliotekę. Komedialnia miała własną orkiestrę, balet, a w operach występowali sławni artyści z Wiednia, Wenecji i Rzymu.

Tespis z Ikarii grecki poeta i aktor, twórca tragedii – aktora (odpowiadacza), dialogu z chórem. Wprowadził pierwszego aktora rozwijającego dialog z chórem i przewodnikiem chóru co stanowiło zaczątek dramatu jako rodzaju literackiego. Wystawiał swoje dramaty na wozie, jeżdżąc po wsiach.

Teatr w Epidauros to starożytna budowla powstała najprawdopodobniej ok. 330 r. p.n.e., zaprojektowana przez Polikleta Młodszego. Widownia mieści ponad 12 tysięcy widzów. Teatr cechuje się doskonałą akustyką, wskutek czego szept czy szelest na scenie słychać było nawet w najbardziej oddalonym rzędzie. W Epidauros istniało najsłynniejsze sanktuarium Asklepiosa w świecie antycznym wpisane na listę UNESCO.

Richard Burbage to główny aktor grupy Lord Chamberlain's Men, dla której Szekspir napisał większość swoich dzieł. Richard grał prawie wszystkie główne role - w tym Hamleta, Otello i Makbeta.

Mimo wielu podobieństw w swoich sztukach Strindberg i Ibsen pozostawali w długim, jednym z najbardziej znanych konfliktów świata sztuki w II połowie XIX wieku. Z Zolą, podobnie jak z Nietzschem łączyła Strindberga głównie korespondencyjna znajomość. Swedenborg z kolei umarł na niemal 70 lat przed urodzeniem Strindberga.

Naumachie przedstawiały zwycięskie bitwy flot antycznych. Najczęściej prawie wszyscy uczestnicy takiej „bitwy” ginęli, a ewentualnych uciekinierów dobijały kohorty pretorian pilnujące jej przebiegu. Najsłynniejsza i dokładnie opisana przez Tacyta, Swetoniusza i Diona naumachia miała miejsce na wodach Jeziora Fucyńskiego w roku 52 n.e. na polecenie cesarza Klaudiusza.

Nang (język tajski: หนัง) - tajski teatr cieni, oparty na lokalnej wersji Ramajany. Do przedstawień wykorzystuje się specjalnie wykrojone skóry bawole. Przedstawieniu towarzyszy akompaniament muzyczny. Najstarsza zachowana wzmianka o tej formie sztuki pochodzi z XV wieku.

Łątka, nazwa staropolska marjonetki, lalki, osóbki kuglarskiej i wogóle sztucznej postaci ludzkiej wyrobionej z czegokolwiek i ustrojonej. Stąd mówiono, że „kobiety stroją się jako łątki“, a „chwała zwodnicza, jak łątki jakie pokazawszy, do kosza zmyka.“ Najstarsza polska nazwa lalki teatralnej to łątka (XV w.); w znaczeniu ogólnym używano też innych nazw: osóbka, osoba, persona, figura, jasełek, kukiełka i oczywiście marionetka (marioneta). W Czechach teatr lalek to loutkové divadlo. Łątka to również owad z rodziny łątkowatych, np. łątka dzieweczka;