10 najlepszych ciekawostek o serach

Limburger. Nazwę zawdzięcza Limburgii (Belgia ), gdzie po raz pierwszy pojawił się na targowiskach. Do jego produkcji wykorzystywane są bakterie żyjące w skórze człowieka i powodujące przykry odór stóp. W 2006 roku dwóch holenderskich uczonych otrzymało Antynobla za badania wykazujące, że ser ten wabi samice komarów roznoszące malarię w równym stopniu, jak zapach ludzkich nóg.

Dwutlenek węgla wydzielany jest przez bakterie żywiące się kwasem mlekowym. Dawniej próbowano tak przygotować ser, by dziur było jak najmniej - uważane były za wadę. Wynikało to ze sprzedawania sera nie na wagę, tylko na sztuki. Ser mający wewnątrz dużo dziur był w oczach kupującego "oszukany".

Z Prus Wschodnich. Ser pochodzi z miasta Tylża (dziś Sowieck). Miasto należało do Prus Wschodnich, gdy zasłynęło serem produkowanym przez rodzinę Szwajcarów. Mimo użycia przepisu Emmentalera, inne bakterie powodują, że dziurki sera są małe i nieregularne.

Pecorino. Pasta alla carbonara to rodzaj potrawy pochodzący z włoskiego regionu Lacjum, a dokładniej z Rzymu. Wg rzymskiego przepisu sklada się z jajek, czarnego pieprzu, podgardla ( guanciale) oraz Pecorino Romano. Makaron używany to zazwyczaj spaghetti.

Rosji. Nazwa sera tylżyckiego pochodzi od nazwy miasta Tylża (od 1946 Sowieck) w dawnych Prusach Wschodnich, obecnie znajdującego się na terenie Federacji Rosyjskiej (obwód kaliningradzki).

larwy. Wytwarzany na Sardynii ser owczy o smaku podobnym do gorgonzoli, znany jest głównie z żyjących w serze larw much. Ser jest spożywany z owymi larwami, jeśli zaś są one martwe, może to świadczyć o nieświeżości sera i potencjalnym ryzyku zatruć. Żywe larwy skaczą na wysokość nawet 15 centymetrów, z tego powodu osoby jedzące ser muszą zachować szczególną ostrożność.

Z Anglii . Cuchnący Biskup wytwarzany jest od 1972 w połd -zach. Anglii . Jego specyficzny zapach porównuje się do odoru starych skarpetek i mokrych ręczników lub szatni w klubie rugby. Tę charakterystyczną woń pozyskuje się dzięki myciu sera w wywarze z gruszek o nazwie Stinking Bishop. Tradycję tę zapoczątkowali najprawdopodobniej cystersi

Z Włoch. Jak sama nazwa wskazuje, najsłynniejszy włoski ser pochodzi z Parmy.

Owczego. Od roku 2002 nazwa "feta" zastrzeżona jest prawem europejskim do sera z mleka owczego (dopuszczalne jest dodanie do 30% mleka koziego). Może on być produkowany tylko w niektórych regionach Grecji.

W grotach. Jest to jeden z najstarszych gatunków sera, ceniony już w starożytnym Rzymie. Nazwa Roquefort jest prawnie zastrzeżona i może być stosowana tylko do serów dojrzewających w naturalnych gortach w Roquefort-sur-Soulzon (na ilustracji).