10 najtrudniejszych zagadek o ża­glow­cach

Oczywiście chodzi o rosyjski szkolny żaglowiec STS Kruzensztern (jeden z ostatnich pływających wielkich żaglowców). Na tym ujęciu opuszcza polskie wybrzeże płynąc ze Szczecina przez Świnę przy okazji regat The Tall Ships' Races w sierpniu 2017.

Atak Maorysów na załogę statku był sprowokowany urządzonym na pokładzie biczowaniem młodego maoryskiego wodza. W odpowiedzi jego klan wypowiedział załodze wojnę. Kanibazlim był zaś typową praktyką Maorysów w odniesieniu do jeńców wojennych. Wiadomość o tym wydarzeniu powstrzymała na kilka lat wszelkie wyprawy Europejczyków do Nowej Zelandii i odwlekła znacznie ostateczną kolonizację wyspy.

RNOV Shabab Oman (Młodzież Omanu) to okręt szkolny omańskiej marynarki wojennej, drewniana trzymasztowa barkentyna o powierzchni ożaglowania 1020 m². Był największym drewnianym statkiem w ciągłej eksploatacji na świecie. Żaglowiec wielokrotnie startował w regatach The Tall Ships' Races (jest jedynym żaglowcem z krajów arabskich, który regularnie brał w nich udział) i aż sześć razy, co jest rekordem, zdobywał prestiżową nagrodę Friendship Trophy.

Bark – żaglowiec co najmniej trzymasztowy (rzadziej z większą liczbą masztów), niosący na wszystkich masztach (prócz ostatniego) ożaglowanie rejowe, a na ostatnim ożaglowanie skośne gaflowe lub (rzadziej) bermudzkie.

Mimo, że kule lecące w kierunku rufy częściej chybiały niż w te wystrzelone w kierunku burty, to w razie trafienia przechodziły często przez całą długość okrętu, siejąc spustoszenie. Poza tym, przeciwnik tak odwrócony był niegroźny dla atakującego. Lepiej też było strzelać w rufę, niż w dziób, gdyż kule trafiające w dziób często ześlizgiwały się po jego powierzchni.

SV Cutty Sark to XIX-wieczny kliper herbaciany, który pobił wiele rekordów prędkości. Jest to obecnie jedyny zachowany kliper herbaciany na świecie, stoi teraz w suchym doku przy nabrzeżu w dzielnicy Londynu, Greenwich jako statek-muzeum. Cutty Sark zbudowano w Szkocji w 1869 r. jako żaglowiec do przewozu herbaty z Chin. Był to w ówczesnych czasach najszybszy kliper, mogący w ciągu dnia przepłynąć 350 mil.

Taktyka walki w linii polegała na tym, że okręty ustawiały się jeden za drugim, tworząc długą linię. Dzięki temu, każdy z okrętów mógł użyć swoich dział umieszczonych na burcie, gdy tylko był do tego gotowy - okręty jednej floty nie zasłaniały sobie nawzajem przeciwnika. W XVIII wieku bitwy morskie przyjęły formę starć dwóch równoległych linii okrętów, wymieniających salwy.

Santisima Trinidad (na ilustracji) to jeden z nielicznych okrętów o czterech pokładach, jakie kiedykolwiek zbudowano. Była wyposażona w 140 armat, co stanowi rekord w historii. Jednak wysoko umieszczony środek ciężkości okrętu (wynikający z wysokich ruf i czterech pokładów) powodował, że był on mało zwrotny i zyskał przydomek "El Ponderoso" (ociężały). Wyróżniająca się rozmiarem Santissima stała się pierwszym celem ognia brytyjskich dział pod Trafalgarem, co zakończyło jej karierę.

Buchta to zwój liny zwinięty i związany specjalnie w taki sposób, aby można było z tej liny od razu skorzystać bez ryzyka splątania. Staranne buchtowanie lin ma bardzo duże znaczenie, szczególnie na żaglowcach, jachtach i łodziach motorowych, gdyż zdarza się wiele sytuacji, w których natychmiastowe skorzystanie z liny jest niezbędne dla bezpieczeństwa statku.

W epoce żaglowców szczególnie Francuzi słynęli z biegłości artyleryjskiej. Często prowadzili bitwy morskie na duże odległości, starając się najpierw unieruchomić okręt przeciwnika za pomocą amunicji łańcuchowej.