Wiatry 10 najtrudniejszych zagadek

Ten zimny prąd morski obiega kulę ziemską na dalekim południu. Tworzy strefę bardzo silnych wiatrów i sztormów, to przez niego opłynięcie przylądka Horn jest takim wyzwaniem dla żeglarzy. Głębokość prądu przekracza 3000 m.

"Biały szkwał" (ang. "white squall") przychodzi z jasnego nieba, w przeciwieństwie do zwykłego szkwału towarzyszącego burzy. Jest dla obserwatora nagły i niespodziewany, jedyną zapowiedzią są zawieszone w powietrzu krople wody i załamujące się fale widoczne jako biaława zawiesina. Podobno biały szkwał zatopił brygantynę "Albatross" w 1961 roku, o czym opowiada film Sztorm.

Tajfun Haiyan przeszedł do historii meteorologii jako najsilniejszy cyklon, jaki kiedykolwiek uderzył na ląd. Średnia prędkość wiatru osiągała 312 km/h, pojedyncze porywy 376 km/h, a ciśnienie atmosferyczne spadło do 895 hPa. Tajfun 5. kategorii w skali Saffira-Simpsona, który przeszedł przez zachodnią część Oceanu Spokojnego. Liczba potwierdzonych ofiar śmiertelnych (głównie na Filipinach) przekroczyła 6300 osób, a dodatkowo wiele tysięcy uznawanych jest za zaginione.

Gustnado płytka i słaba trąba powietrzna powstająca na linii szkwałowej. Tornada szkwałowe najczęściej powstają przez prąd zstępujący w burzy, tworzący front szybko poruszającego się zimnego powietrza, które powoduje gwałtowne wynoszenie ciepłego powietrza przed frontem i tworzenie się wirującego powietrza.

Anemochoria (wiatrosiewność) – jeden ze sposobów rozprzestrzeniania zarodników grzybów oraz zarodników, nasion i owoców u roślin, polegający na roznoszeniu ich przez ruchy powietrza/wiatr. Wiatrosiewność jest bardzo rozpowszechnionym sposobem rozsiewania, szczególnie wśród roślin rosnących w górach, na stepach, pustyniach, na sawannie.

Tramontana (z łac. transmontanus = 'mieszkający za górami’). We Włoszech – chłodny wiatr północny lub północno-wschodni, wiejący na zachodnim wybrzeżu Włoch i Korsyki. Powstaje w sytuacji, gdy nad Morzem Adriatyckim panuje niskie ciśnienie, a nad zachodnią częścią Morza Śródziemnego lub w Alpach – wysokie.

Nazwy te różnią się miejscem występowania: huragan to cyklon występujący na Atlantyku i wschodnim Pacyfiku, tajfunem określane są cyklony na zachodnim Pacyfiku pomiędzy 180 i 100 południkiem, a Willy-Willy w północnej i wschodniej Australii.

Oko cyklonu – centralny obszar cyklonu tropikalnego. W oku cyklonu wiatr jest słaby lub wręcz cichnie. Brak na tym obszarze również opadów, występuje tu natomiast podwyższona temperatura i bardzo niskie ciśnienie (poniżej 960 hPa). Na jego obszarze niebo jest prawie bezchmurne. Dookoła oka cyklonu, dzięki bardzo silnemu prądowi wstępującemu, rozbudowują się pionowo ogromnych rozmiarów chmury kłębiaste.

Skala Beauforta – skala służąca do opisu siły wiatru w stopniach Beauforta. Zasadniczą jej cechą jest możliwość względnej oceny siły wiatru na podstawie obserwacji powierzchni morza lub obiektów na lądzie. Skalę opracował w 1806 r. Francis Beaufort, irlandzki hydrograf, oficer floty brytyjskiej.

Altocumulus lenticularis (chmura soczewkowata) to nieruchoma chmura w kształcie soczewki ustawiona pod kątem prostym do kierunku wiatru, a równolegle do linii gór. Z powodu swojego kształtu często bywają mylone ze zjawiskiem UFO.