10 najtrudniejszych zagadek o kometach

Leonidy to jeden z najciekawszych rojów meteorów. Można go obserwować od 10 do 21 listopada. Pochodzenie zjawisk łączy się z kometą 55P/Tempel-Tuttle, która została odkryta przez Ernsta W. Tempela i Horace P. Tuttle'a na przełomie 1865 i 1866. W przypadku Leonidów w dniu jego największej aktywności dostrzec można do ośmiu zjawisk w ciągu godziny. Co około 33 lata rój staje się bardziej obfity. W 1945 obserwowane było 88 przelotów na godzinę, natomiast w 1966 obserwowano prawdziwy deszcz 100 tysięcy meteorów.

Perseidy są obserwowane od około 2000 lat. Czasem nazywane są „łzami świętego Wawrzyńca”, ponieważ 10 sierpnia jest dniem jego męczeńskiej śmierci. Rój widoczny jest od około połowy lipca każdego roku, ze szczytem aktywności pomiędzy 9 i 14 sierpnia. Meteory widoczne są na całym niebie na półkuli północnej.

Kometa Enckego (nazwa oficjalna 2P/Encke) to kometa krótkookresowa, która ma najkrótszy okres obiegu ze wszystkich znanych komet (3,3 lat). Kompleks Taurydów jest dużą grupą 4 rojów meteorów aktywnych w październiku i listopadzie. Pochodzi od jednego macierzystego obiektu, którym jest właśnie Kometa Enckego. Na zdjęciu obraz Witkacego ,,Kometa Encke'' 1918 r.

1I/ʻOumuamua jest pierwszym znanym makroskopowym obiektem z przestrzeni międzygwiezdnej przemierzający Układ Słoneczny. Nazwa własna ʻOumuamua wywodzi się z języka hawajskiego i nawiązuje do tego, że obiekt ten jest jakby „pierwszym posłańcem” do Układu Słonecznego (ʻou oznacza „sięgać”, zaś mua znaczy „pierwszy” lub „poprzedzający”; powtórzenie służy wzmocnieniu). Obserwacje wskazują, że 1I/ʻOumuamua ma niezwykle wydłużony kształt, niespotykany wśród znanych ciał w Układzie Słonecznym, a jej powierzchnia ma ciemnoczerwony kolor. Obiekt ten odkrył w 2017 roku Robert Weryk.

Kometa Hale’a-Boppa lub C/1995 O1 – kometa długookresowa, którą można było obserwować gołym okiem od maja 1996 do grudnia 1997 roku, dwa razy dłużej niż poprzednią rekordzistkę, Wielką Kometę z 1811.

Kometa posiada dwa warkocze (gazowy i pyłowy), skierowane w nieco innych kierunkach. Gazowy powstaje z gazów zdmuchniętych wiatrem słonecznym w kierunku przeciwnym do Słońca. Pyłowy jest bardziej zgodny z trajektorią komety.

Kometa Shoemaker-Levy 9 została odkryta w marcu 1993 r. w Obserwatorium Palomarskim w Kalifornii przez amerykańskich łowców komet: Karolinę i Eugeniusza Shoemakerów oraz Dawida Levy'ego. W czerwcu 1993 roku polski astronom Wiesław Wiśniewski stwierdził, iż jej jądro składa się z łańcucha 9 brył. Ostatecznie kometa podzieliła się na 21 fragmentów, które potem kolejno uderzyły w Jowisza.

Słowo „kometa” pochodzi od łacińskiego cometes, które zostało zaczerpnięte od greckiego κομήτης (komētēs) oznaczającego „długowłosa”. Jako pierwszy określenia komētēs użył Arystoteles, opisując je jako "gwiazdy z włosami".

Heaven's Gate (tłum. Wrota Niebios) – grupa religijna założona na początku lat siedemdziesiątych XX wieku w San Diego w Kalifornii przez Marshalla Applewhite'a oraz Bonnie Nettles występująca też pod nazwą HIM oraz Bramy Niebios. W roku 1997 podczas przejścia przez peryhelium komety Hale’a-Boppa kilkudziesięciu wyznawców kultu Wrota Niebios popełniło masowe samobójstwo, sądząc, że w ten sposób mogą dostać się na statek kosmiczny, ukrywający się w jej warkoczu.

Najstarsze udokumentowane zapisy komety Halleya pochodzą z Chin z 613 p.n.e. Kometa Halleya krąży po wydłużonej eliptycznej orbicie wokół Słońca. Okres obiegu wynosi średnio 76 lat. W XX wieku kometa dwukrotnie zbliżyła się do Słońca. 20 maja 1910 roku. Kolejne zbliżenie do Słońca miało miejsce w roku 1986. Kometa ponownie przejdzie przez peryhelium swojej orbity w 2061 roku.