10 najtrudniejszych zagadek o hymnach

Tekst hymnu "Wilhelm z Nassau" napisany został pomięczy 1568 a 1572 ku czci Wilhelma Orańskiego, do melodii francuskiej piosenki żołnierskiej. Mimo nieustającej popularności wśród Holendrów, oficjalnie został uznany hymnem dopiero w roku 1932.

Pierwotny tytuł pieśni Claude'a Joseph Rouget de Lisle brzmiał "Marsz Armii Renu". Została tam także przetłumaczona na niemiecki i jako "Strasburżanka" zawędrowała do Marsylii ze studentem z Montpellier, Francois Mireur. Paryżanie poznali ją z ust ochotników marsylskich, którzy przybyli do stolicy w lecie 1792, co nadało jej nową nazwę.

Marsylianka (fr. La Marseillaise) – hymn państwowy Francji. Słowa i muzykę tej pieśni stworzył w 1792 Rouget de Lisle na widok wymarszu rewolucyjnej Armii Renu. Stąd jej oryginalna nazwa. Jako pierwsi zaśpiewali ją żołnierze z Marsylii, biorący udział w walkach o pałac Tuileries w Paryżu. I tak powstała jej nowa nazwa, najpierw Marche de Marseille, a później ostatecznie La Marseillaise, czyli Marsylianka

W latach pięćdziesiątych, za czasów reżimu stalinowskiego, hymn węgierski nie był oficjalnie wykonywany. Ponieważ odwoływał się do Boga, decyzją komunistycznego rządu od roku 1949 wykonywany był wyłącznie w wersji instrumentalnej. Hymn węgierski "Isten, áldd meg a magyart" (Boże zbaw Węgrów) śpiewało się tylko w kościołach. Właściwie każde nabożeństwo kończyło się odśpiewaniem hymnu węgierskiego i zawsze wtedy śpiewano też po węgiersku Boże coś Polskę.

Zapożyczono melodię z ówczesnego hymnu austriackiego "Kaiserlied", którą skomponował Joseph Haydn.

Pieśń wszechsłowiańska (Hej! Slované), była oficjalnym hymnem Jugosławii w latach 1945-2003. Autor pieśni wzorował się na melodii Mazurka Dąbrowskiego. W efekcie oba utwory są do siebie bardzo podobne.

Melodię do hymnu Niemiec zapożyczono z ówczesnego hymnu austriackiego Kaiserlied, którą skomponował Joseph Haydn.

Marcha Real ("Królewski Marsz") nie ma oficjalnych słów. Hymn funkcjonuje w tej postaci od roku 1978, gdy porzucono tekst wybrany wcześniej przez Francisco Franco.

Rabindranath Tagore (1861-1941) to indyjski poeta, prozaik, filozof, kompozytor, malarz, pedagog i laureat literackiej Nagrody Nobla za rok 1913 – pierwszej dla Hindusa i Azjaty. W 1912 r. opublikował ,,Pieśni ofiarne'' (Gitanjali) nagrodzone Nagrodą Nobla. W 1950 jego pieśń Jana Gana Mana została oficjalnym hymnem państwowym Indii. Pieśń Amar Shonar Bangla została hymnem Bangladeszu.

Księga rekordów Guinnessa wymienia go jako najdłuższy hymn (158 zwrotek). Autorem poematu „Imnos is tin Eleftherian” (Hymn do wolności) jest grecki poeta patriotyczny Dionisios Solomos, dla którego inspiracją do napisania utworu była walka narodu greckiego w rewolucji 1821 roku. Hymn został napisany w maju 1823 w Zakintos. W 1828 roku znany muzyk Nikolaos Mantzaros i przyjaciel Solomósa skomponował melodię do jego tekstu, ale nie jako marsz.