10 najtrudniejszych zagadek o historii nauki

Angielski przyrodnik John Ray w XVII w. opisał około 17 tysięcy gatunków roślin. Jego zasługą jest podjęcie próby naukowego uporządkowania systematyki roślin. Zawdzięczamy mu m.in. podział na rośliny jednoliścienne i dwuliścienne oraz pierwszą definicję gatunku. Według niego, gatunkiem jest grupa osobników pochodzących od podobnych do siebie rodziców. Jego największe dzieło to ,,Historia generalis plantarum''.

Geometria wykreślna to nauka powstała pod koniec XVIII wieku za sprawą francuskiego matematyka Gasparda Monge'a. Podstawowym celem geometrii wykreślnej jest jednoznaczne odwzorowanie figur przestrzennych na płaszczyźnie. Proces ten oraz jego efekty nazywa się rzutowaniem. Geometria wykreślna znalazła zastosowanie w wielu dziedzinach techniki, a z jej dorobku korzysta rysunek techniczny.

Simon Stevin (1548-1620) to matematyk flamandzki oraz inżynier, wykładowca uniwersytetu w Lejdzie. Dzieło Stevina System dziesiętny z 1585 r. (De Thiende) poświęcone było dziesiętnemu systemowi miar i ułamkom dziesiętnym, które wprowadził w Europie, co uprościło obliczenia zwłaszcza w astronomii. Postulował wprowadzenie systemu dziesiętnego jako powszechnego systemu miar i wag.

Teoria flogistonu zakładała występowanie w ciałach palnych sztucznego bytu „filozoficznego”, zwanego flogistonem. Późniejsze prace eksperymentalne, m.in. Łomonosowowa i Lavoisiera, wykazały, że jest ona całkowicie błędna. Wielu historyków nauki uważa, że odrzucenie teorii flogistonu było początkiem współczesnej chemii.

Lampa Davy’ego (lampa wskaźnikowa benzynowa) to benzynowa lampa górnicza umożliwiająca wykrywanie metanu w atmosferze kopalnianej, skonstruowana przez Anglika, sir Humphry Davy’ego. Zwiększyła ona bezpieczeństwo pracujących w kopalniach redukując zagrożenie związane z wybuchem metanu. Płomień lampy zmienia się na coraz bardziej niebieski jeśli w powietrzu jest metan.

Marcjanus Kapella to żyjący na przełomie IV i V wieku rzymski prawnik oraz nauczyciel. Autor dzieła, będącego rodzajem encyklopedii, które stało się w średniowieczu głównym podręcznikiem. Kapella dokonał podziału nauki na siedem działów. Podział ten utrzymał się w średniowiecznym podziale na Trivium (gramatyka, dialektyka, retoryka) i Quadrivium (geometria, arytmetyka, astronomia, harmonia).

Georgius Agricola (1494-1555) to niemiecki humanista i uczony: górnik, metalurg i mineralog, z zawodu lekarz. Nazywany ,,Ojcem geologii''. Autor ksiąg poświęconych mineralogii, geologii, górnictwu i hutnictwu. Czasy, w których żył Agricola określa się mianem złotego wieku kunsztów. Geolodzy, górnicy i hutnicy tego wieku musieli być wszechstronni i posiadać gruntowną, rozległą wiedzę.

Wesaliusz - (ur. 31 grudnia 1514 w Brukseli) flamandzki uczony, twórca nowożytnej anatomii. Wesaliusz, jako jeden z pierwszych, odważył się na dokładne zbadanie zwłok ludzkich. W 1543 napisał dzieło "Budowa ludzkiego ciała" i zadedykował je Karolowi V. Było to pierwsze wydane drukiem dzieło o anatomii człowieka.

Teofrast z Eresos (ok. 370-287 p.n.e.) to grecki uczony i filozof. Uczeń i przyjaciel Arystotelesa. Uznawanym jest za twórcę botaniki jako nauki. Jego dzieła ,,Historia naturalna roślin'' oraz ,,O przyczynach roślin'' są dwoma pierwszymi naukowymi opracowaniami omawiającymi odpowiednio botanikę ogólną oraz fizjologię roślin. Ze względu na pierwsze tak szerokie opisanie świata roślin Teofrast uważany jest za ojca botaniki.

William Harvey to angielski biolog i lekarz. W 1628 r. odkrył, że serce działa jak pompa ssąco-tłocząca i powoduje nieustające krążenie krwi w naczyniach, z którymi tworzy układ zamknięty. Stał się jedną z czołowych postaci rewolucji naukowej. Wydał dzieło ,,Exercitatio anatomica de motu cordis et sanguinis in animalibus''.