Ich­tio­lo­gia - najlepsze ciekawostki

Pewne funkcje słuchu i dotyku. To wyjątkowo ciekawy narząd, nazywany czasem szóstym zmysłem. Występuje m.in. u ryb. Tworzą go komórki czuciowe ułożone w rzędzie wzdłuż ciała zwierzęcia. Liniaia naboczna jest wrażliwa na ruch cieczy – dzięki niej ryby wyczuwają zmiany ciśnienia i falowania wody, w której pływają. Linia naboczna pełni niektóre funkcje narządu słuchu i dotyku.Ten zmysł informuje je także o rozmiarach, szybkości i kierunku ruchu innych podwodnych stworzeń. To on umożliwia rybom w ławicach synchroniczne zmiany kierunku płynięcia. Nawet jeśli zmiany te są gwałtowne, żadna ryba w ławicy nie wpada na inną.

Pławikoniki, koniki morskie – zbiorcza nazwa kilkudziesięciu gatunków ryb morskich z rodziny igliczniowatych (Syngnathidae), wyróżniających się charakterystycznym kształtem ciała przypominającym konika szachowego. Pławikoniki występują zarówno w wodach stref umiarkowanych, jak i tropikalnych.

Garra Rufa . Bezzębna Garra Rufa może odżywiać się złuszczającym się naskórkiem osób cierpiących np. na łuszczycę. Zabieg polega na zanurzeniu kończyn, czasem nawet całego ciała, w akwarium z tymi rybami. Jeden zabieg trwa zwykle do 30 minut i potrzeba do niego kilkuset ryb. Przeciwnicy ichtioterapii zwracają uwagę na ryzyko chorób przenoszonych przez wodę.

Kandyra (Vandellia cirrhosa) mieszka w rzekach Amazonii i żywi się wyłącznie krwią większych ryb, wpływając do ich skrzeli i przegryzając ich naczynia krwionośne. W ciągu minuty zaspokaja głód i odpływa w poszukiwaniu nowej ofiary, którą znajduje przez zapach amoniaku wydzielany ze skrzela podczas oddychania.

Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Samce tego gatunku uznawane są za jedne z najmniejszych (dojrzałych płciowo) ryb świata. Osiągają długość do około 1 cm. Miniaturowy samiec zapewnia o wiele większej samicy zapłodnienie, w zamian za co samica dostarcza mu pożywienia.

Idiakantów. Idiakanty to rodzaj drapieżnych ryb głębinowych z rodziny wężorowatych. Samce nie mają zębów a ich jelito jest znacznie uwstecznione. Nie mogąc pobierać pokarmu giną wkrótce po zapłodnieniu samicy, co uważane jest za przystosowanie gatunku do bytowania w warunkach niedoboru pokarmu.