Gryzonie - najlepsze ciekawostki

Długowieczności i odporności na raka. Golce piaskowe potrafią dożyć do ok. 30 lat, podczas gdy pozostałe gryzonie rzadko przeżywają więcej, niż kilka. Do niedawna wierzono, że są całkowicie odporne na raka, jednak w roku 2016 stwierdzono nowotwór u dwóch osobników. Badania wykazały, że posiadają dodatkowy mechanizm wykrywania komórek nowotworowych przez układ odpornościowy, niewystępujący u innych zwierząt.

Kawia domowa. Zmiana wiąże się z tym, że nazwa „świnka” wynikała z błędnego tłumaczenia nazwy hiszpańskojęzycznej na angielską. Pozostałe gatunki rodzaju Cavia nie były zwane świnkami, ponadto „świnka pospolita” to nazwa ryby. Z tych powodów ujednolicono nazwę rodzajową gatunku Cavia porcellus do stosowanej w odniesieniu do pozostałych kawii.

Dla mięsa. Świnka morska stanowi tradycyjne pożywienie w Andach. Peruwiańczycy zjadają co roku około 65 milionów sztuk tych gryzoni. Od lat 60-tych podejmowane są marketingowe próby przekonania reszty świata do zasmakowania w świnkach morskich.

Wielkoszczur gambijski używany jest przez belgijską organizację APOPO, która zajmuje się usuwaniem min z Afryki i Kambodży. Jego hodowla i tresura jest szybsza, tańsza i prostsza, niż psów. Po odpowiedniej tresurze odnajduje niektóre materiały wybuchowe, zakopane miny lądowe i inne niebezpieczeństwa (reagują na zapach trotylu). Znalezienie miny sygnalizują drapaniem w ziemię. Nie wyzwalają wybuchu, gdyż przy masie ciała wynoszącej ok. 1 kg nie są w stanie uruchomić zapalnika. W 2016 APOPO zatrudniała 200 pracowników, 40 ochotników i miała 260 wytresowanych wielkoszczurów.

Badylarka pospolita (Micromys minutus) to gatunek ssaka z rodziny myszowatych. Jest jednym z najmniejszych gryzoni na świecie i najmniejszym występującym w Europie. Długość jej ciała wynosi od 6 do 7,5 cm. Zamieszkuje wilgotne łąki o wysokiej trawie. Buduje kuliste gniazda na łodygach traw. Żywi się nasionami, owadami oraz ziarnami. W Polsce objęta jest częściową ochroną gatunkową.

Z Andów. Nie jest do końca jasne, dlaczego zwierzęta te nazywane są "świnkami", ani skąd w ich angielskiej nazwie pojawia się "Guinea". Świnki morskie pochodzą z Andów, gdzie były hodowane od wieków.

Myszoskoczek mongolski (łac. Meriones unguiculatus) został odkryty w 1866 r. przez francuskiego misjonarza Davida Armanda, który złapał i przywiózł kilka osobników z podróży po Mongolii i Chinach. Najpierw nazwano je „żółtymi szczurami”, a rok później nadano im właściwą nazwę łacińską. Potocznie nazywa się je czasem obecnie także gerbile. To jedno z najpóźniej udomowionych zwierząt.

Zazwyczaj 4 do 6 lat. Świnki morskie zazwyczaj dożywają 4-6 lat, dość często zdarzają się nawet ośmioletnie. Najstarsza świnka morska, wpisana do Księgi Rekordów Guinessa, przeżyła 14 lat i 10 miesięcy. Dla porównania, mysz żyje ok. 2-3 lata.

Nutria. Nutrię łatwo rozpoznać dzięki dobrze widocznej parze pomarańczowych siekaczy. Nutrie pochodzą z Ameryki Południowej, jednak ze względu na cenne futro i łatwość hodowli zostały sprowadzone do Europy, Stanów Zjednoczonych, Afryki i Azji. Dziś na wszystkich tych kontynentach można je spotkać na wolności.

Pojana zachodnioafrykańska zamieszkuje baldachim wilgotnych lasów tropikalnych, gdzie buduje gniazda na wysokości co najmniej dwóch metrów nad ziemią, w których może odpoczywać w ciągu dnia. Po kilku dniach opuszcza gniazdo, budując następne w innym miejscu. Zjada owady, ptaki, poluje też na gryzonie i gady. Jest narażony na wyginięcie.